Με κάθε φύσημα τ' ανέμου,
η σκέψη και η αγωνία μου,
μεγαλώνουν για κείνον.
Κρατώ την ανάσα μου.
Ο ήχος της καρδιάς μου
ακούγεται τόσο μακριά.
Ίσως μπορέσει
να τον ακούσει εκείνος
και νά 'ρθει.
Το νιώθω...
Της Ελένης Ν. Δάλλα
(Από το βιβλίο της, "Έναστρη σιωπή" - Εκδόσεις Πάραλος). V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου