Πρωταπριλιά σήμερα κι ο καιρός μουντός! Γράφω τούτες τις αράδες με βαριά καρδιά και μιαν ανησυχία φωλιασμένη στην ψυχή μου... Ανησυχία για τον τόπο μας κυρίως, γιατί απ' ό,τι φαίνεται τον λυμαίνονται όρνια! Και πάντα μου - το εξομολογούμαι - είχα την απορία: "Μα, πώς, ενώ το κράτος θα μπορούσε να είναι μια εύρωστη μηχανή παραγωγής ευμάρειας, εντούτοις δεν είναι";
Επίσης, μ' έχει δαγκώσει, από χτες τ' απόγευμα, μια διαρκής θλίψη, που γίνεται στιγμές-στιγμές κι οργή, για μιαν αδικία μεγάλου μεγέθους, που χτύπησε έναν καλό μου φίλο... Λυπάμαι· δεν μπορώ να αποκαλύψω λεπτομέρειες. Φαντάζομαι πως με καταλαβαίνετε. Μήτε κι έχω απαίτηση να συμφωνείτε μαζί μου... Αλλά, να γνωρίζετε, πως δεν ανήκω στον ίδιο πολιτικό χώρο με το φίλο μου. Τον αγαπώ όμως, με φιλική αγάπη και συνδεθήκαμε αδερφικά... Γι' αυτό πονάω τώρα.
Είμαι σίγουρος πως υπάρχει η λεγόμενη "έξωθεν μέριμνα". Κάποιοι από μας το λέμε "Θεό". Αλλά κι όσοι δεν το λέμε "Θεό", σίγουρα πιστεύουμε στη "Θεία Δίκη". Συνεπώς, δεν αμφιβάλλω καθόλου πως το δίκιο τελικά θα επικρατήσει και η αδικία που έγινε θα αποκατασταθεί... Μόνο ο χρόνος μπορεί να αδικήσει. Χρονίζοντας ο χρόνος μπορεί να αδικήσει... Κι είναι και το ρολόι...
Αυτό το ρολόι που διαλέξαμε για το Verse Monkey!, να χτυπά αργά-αργά, σάμπως ο επισκέπτης του ποιητικού μας Blog, να βρίσκεται σ' ένα κλειστό δωμάτιο! Λοιπόν, το ρολόι αυτό, μ' ενοχλεί όταν είμαι στενοχωρημένος. Με κάνει να νιώθω γέρος κι αδύναμος. Αδύναμος ακόμα και να το κουρντίσω στην ώρα του που τελειώνει... Μ' ένα ντιβάνι κι ένα ψηλό μαξιλάρι, μόνη μου παρηγοριά.
Μπήκε ο γλυκός Απρίλης - Καλό μήνα, σε όλες και σε όλους! Γονατίσαμε λίγο, λόγω των γεγονότων, πλην όμως εδώ είμαστε ξανά! "Ζωντανοί και με το σκοινί να μας αντέχει"! Περιμένουμε τις συμμετοχές σας για τον διαγωνισμό και στις δώδεκα η ώρα τα μεσάνυχτα απόψε, θα κάνουμε τις σχετικές ανακοινώσεις! Βιαστήτε να στείλετε τις δουλειές σας τώρα, γιατί λίγες ώρες απόμειναν! Το ποσό των 50 ευρώ είναι βέβαια συμβολικό. Μια πρόφαση για την παρέα.
Ό,τι χρειάζεται όλο κι όλο για να διεξαχθεί ο διαγωνισμός, είναι να υπάρχουν δέκα (10) συμμετοχές έως τις δώδεκα τα μεσάνυχτα απόψε! Ελάτε δα! Χάθηκε η έμπνευση απ' τους σημερινούς μας ποιητές; Καταφέρανε να σκοτώσουν και την Ποίηση; Ελάτε να αποδείξουμε ότι η Ποίηση δεν πέθανε ακόμα! Θα πρέπει να χαθεί πρώτα κι ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στη γη, για να πεθάνει!
Περιμένουμε τις συμμετοχές σας, στο ηλ. ταχυδρομείο: ptoumassis@gmail.com
Για το Verse Monkey!,
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
http://poetry-greek.webs.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου