Μονομάχοι

Λέξεις κοντράρονται στις λεωφόρους των αυτιών
Τρέμουν την είσοδο στον ιερό χώρο
Όπου μόνο οι επίλεκτες επιβιώνουν.

Έξω από το ιερό συνωστισμός
Ώσπου μια λέξη ξεσκισμένη φτάνει
Στέκει μετέωρη, διστάζει.

Οι φωνές του όχλου σφυριές
Κι αυτή αμίλητη προσμένει
Στα γράμματά της τα κατακομμένα φως

Το άκουσμά της μελίρρυτο
Βελούδινο άγγιγμα η αφή της
Καθώς γλιστρά μέσα κάτω
Στην κόλαση του ουρανού.

Της Αρχοντούλας Αλεξανδροπούλου

(Από το βιβλίο της, "Ψάχνω στιγμές" - Εκδόσεις Στεφανίδη). V.M.!