Ευωδία πνευματική

Ο ουρανός καθάρισε,
γιόμισε ατλάζια,
η φύση μπουμπούκιασε.
Μύρισε άνοιξη!

Οι ψυχές αναγάλλιασαν
και σύντριψαν τ' αναρίθμητα προσωπεία,
που χάλκεψε,
για να μεταμφιεστεί,
ο εγωισμός.
Ευώδιασε Ανάσταση!

Οι καρδιές πλημμύρισαν συμπόνια
και τα μάτια δάκρυα
για τον πόνο των συναθρώπων.
Μοσκοβόλησε Παράδεισος!

Ο νους ευφράνθηκε,
τα χέρια υψώθηκαν
λαμπάδες στου Θεού τη δόξα,
τη γλύκα, ως γεύτηκαν,
της ανθρώπινης προσέγγισης.

Πόσο πολύτιμο της αγάπης το μύρο!

Της Ηρώς-Χρυσάνθης Αλαξανδράκη

(Από το βιβλίο της, "Αναζητώντας" - Εκδόσεις Ποντοπόρεια Εκδοτική). V.M.!