Είν’ οι γυναίκες της Αιόλου ξεβαμμένες,
αυτές που ζήτησες να δεις σακατεμένος.
Πικρά σκαλιά να σ’ οδηγούν στις κοκκινάδες,
μα από το τζάμι τα κοιτάς, ασφαλισμένος.
Είναι τ’ αστέρια στη Συγγρού που σε τραβάνε
και τα κορίτσια μοναχά στη λεωφόρο.
Μην τα λυπάσαι, κείνα πρώτα σε λυπούνται,
μ’ ένα τους βλέμμα σε χτυπούν, ηλεκτροφόρο.
Φώτα πολλά της μεγαλοκαφετερίας,
το μυστικό που ’χες να πεις, δε μού το είπες.
Στρίβεις να φύγεις, στο μυαλό σου τριγυρνάει,
πόσο να πάνε τα πισόκωλα κι οι πίπες.
Του Χρήστου Χ. Θεοφιλάτου
(Από το βιβλίο του, "Σφαγή στ' ακρογιάλι της ηδονής" - Εκδόσεις Mini Book). V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου