Χαρούμενο ποίημα

Καταρρέει,
μέσα στου αέρα τη ροή
κι’ ώρα
το δάκρυ του ρέει.
Ρυάκι (δάκρυνο),
τρέξε τώρα,
στο φαρδύ σου το ρου.
Το γκρι σου
χρώμα φόρα.
Τα όνειρά
του (όνειρά μου),
ξεθωριάζουν.
Γλάροι ωραίοι,
κουρνιάζουν
στα κρύα νερά.
Ύστερα,
γι’ αλλού, πλώρα
βάζουν. (Γι’ άλλη χώρα).
Τρα-λα-ρα.
Καταρρέει,
κράτα καρδιά μου
χρυσή.

Του Στίβεν Αντωνόπουλου