Αντικοινωνική κραυγή

Αντί-επικοινωνιακά ασυμβίβαστα μεταμορφωμένη,
τοπικά εξαπλωμένη, δυναμικά μεταμορφωμένη, είσαι.
Με κυνηγά η αντικοινωνικότητά σου, κι όμως μ’ αρέσεις.
Με στοιχειώνουν τα όνειρα, που άλλοι έκαναν για μας.

Όνειρα φτωχά, δίχως φαντασία, στείρα
Όνειρα φτηνά, όπως αυτά που έφερε, μία μπύρα.

Αντιστασιακή, παλικαρίσια φωνή έχεις, αχ πως μ’ αρέσεις.
Κάθε μαλακισμένη, ψεύτικη γιορτή, απορρίπτεις και απέχεις.
Τον ψίθυρο μικρού παιδιού, μεταμορφώνεις σε κραυγή
την καλημέρα του φτωχού που ακούς, θεωρείς διαταγή.

Πότε ανέμελα στα πράσινα λιβάδια θα σε βρω;
θέλω όπως είσαι, ασυμβίβαστη, να σε γευτώ.

Του Δημήτρη Ζ. (Blog)