Καλημέρα

Απλά λόγια, καθημερινά της γράφω,
σ’ ένα χαρτί λογαριασμού σκισμένο, αυτό βρήκα!
Την καλημέρα μου, στο κομοδίνο, μ’ ένα φιλί αφήνω.

Πριν φύγω, τα παιδιά μας χαϊδεύω στο μέτωπο.
Μια καθημερινή συνήθεια, πηγή δύναμης για όλη την μέρα.
Τόσο κοινή μα και τόσο μοναδική για τον καθένα.

Και όποιος παιδιά δεν έχει, δεν πειράζει.
Η δύναμη αυτή, τόσο μεγάλη είναι που…
είναι αδύνατον, ο καθένας μέσα του να κρύψει.

Την μοιράζεται αυτόματα με όλους,
όπως το χνώτο, την ματιά, το χαμόγελο.
Ακούσιος δωρητής θετικής ενέργειας.

Του Δημήτρη Ζ. (Blog)