Εκεί, στην άκρη τ' ουρανού

Εκεί, στην άκρη τ’ ουρανού,
στην κώχη του πελάγου,

στων οριζόντων τη γραμμή,
που καίει η φωτιά του πάγου,

εκεί, τ’ αστέρια ντύνονται
το πιο θαμπό τους χρώμα

κι άλλα βουλιάζουν στο βυθό
κι άλλα επιπλέουν ακόμα,

εκεί, η σελήνη κάθεται
σε χρυσαφένιο θρόνο,

να μη διαβαίνει ολονυχτίς,
μα να κοιτάζει μόνο,

εκεί, στρατιές των ζωντανών,
στρατιές των πεθαμένων,

μαζί κινάν στον πόλεμο
των μαύρων κολασμένων,

εκεί, η αγάπη η βιαστική,
γίνεται αγάπη αιώνια

και βγάζει όλα τα ρούχα της
και τα κρεμάει στα κλώνια.

Του Παναγιώτη Θ. Τουμάση (Προφίλ)