Αφιερωμένο στην κυρία Ελένη Νικ. Δάλλα, που πολύ όμορφα περιέγραψε* το αραίωμα του κόσμου στην Αθήνα! (Τους χαιρετισμούς μας λοιπόν στην Ποιήτρια και σε όλους τους φίλους του «σταθμού»). Δ.Ζ.
Καλοκαίρι στην Αθήνα
ο κόσμος αραιώνει
μα μεις περνάμε φίνα
κάθε που μας νυχτώνει.
Λυκαβηττό περπάτησα
Πλάκα και Κολονάκι
κάθε που σε αγκάλιαζα
μου έσκαγες φιλάκι.
Μπουζούκι ακούω τρίχορδό
στίχους που αγαπάω
απόψε και τους φίλους μου
έτσι εγώ ξεχνάω.
Αθήνα με μεγάλωσες
με την σκιά του βράχου
με το φεγγάρι συντροφιά
να μένω από κάτω.
Καλοκαίρι στην Αθήνα
ο κόσμος αραιώνει
μα μεις περνάμε φίνα
κάθε που μας νυχτώνει.
Του Δημήτρη Ζ. (Blog)
Μικρή παραλλαγή Ι:
Μπουζούκι ακούω τρίχορδό
στίχους που αγαπάω
και έτσι τις ακρογιαλιές
εύκολα τις ξεχνάω.
Μικρή παραλλαγή ΙΙ:
Αθήνα με μεγάλωσες
με την σκιά του βράχου
με το φεγγάρι συντροφιά
πηγαίνω πάνω κάτω.
(Από τη συλλογή, "Versemonkey, σε Στυλ Ρεμπέτικο"). Δ.Ζ.
* Ο ποιητής Δημήτρης Ζ., στην παραπάνω αφιέρωσή του αναφέρεται σ' ένα κείμενο της λογοτέχνιδας Ελένης Νικ. Δάλλα, το οποίο αναρτήθηκε από την ίδια και κοσμεί την Πύλη μας. V.M.
1 σχόλιο:
Μεταφέρουμε το σχόλιο της κυρίας Ελένης Νικ. Δάλλα, από την Πύλη:
Ευχαριστώ απο καρδιάς τον κ.Δημήτρη Ζήνα για το ποίημα που μου αφιέρωσε. Εκτός απο την ποίηση που γράφει και μ΄αγγίζει εμένα προσωπικά, ανακαλύπτω επίσης απο το στύλ της γραφής του ένα ευαίσθητο άτομο με αληθινή ελληνική λεβέντικη ψυχή, και ειλικρινά χαίρομαι που είναι στην συντροφιά μας.
Μια χαρά θα περάσουμε εμείς που θα μείνουμε Αθήνα !!! Σας το εγγυώμαστε !!!!
Ελένη Νικ. Δάλλα
Δημοσίευση σχολίου