Πλέκω στεφάνι

Πλέκω στεφάνι,
λένε, «δεν κάνει»,
στεφάνι πλέκω σταυροβελονιά,
μ’ άνθη του κήπου
κι ενός εντύπου
τις συμβουλές «για κάθε νιο και νια».

Ρόδα καλάθια,
μίσχοι μ’ αγκάθια
και μαργαρίτες κίτρινες, λευκές,
να το φορέσω,
πολύ ν’ αρέσω
σ’ όλες τις γλώσσες γύρω, τις κακές.

Κάποιοι κοιτάνε,
σιγά μιλάνε,
μπαίνω στο μάτι καθενός αστού,
τέτοιο στολίδι
– νερό και ξύδι! –
δεν το προσφέραν ούτε του Χριστού.

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Δείτε ποιήματα του ιδίου στην ιστοσελίδα Stixoi.info
Επισκεφθείτε το ιστολόγιο ποιημάτων του ιδίου