Λάμπει, λάμπει το Φεγγάρι,
κύλησε στον ουρανό,
στάλα που το φως σταλάζει
…βρέχουν τ' άστρα τον βυθό.
Πλέει, πλέει το Φεγγάρι,
κύμα ονείρου στα νερά,
μα το κρύο πάγος μοιάζει
που δεν λιώνει στα βαθειά.
Φέγγει, φέγγει το Φεγγάρι
κι ανασαίνει το βουνό
μα τα φύλλα από τον Άδη
τ' αγνοφαίνουνε θολό.
Κοίτα, κοίτα το Φεγγάρι
τί σου γνέφει από ψηλά.
Μα η νύχτα είν' σκοτάδι
κι η ομίχλη ξαγρυπνά.
Δαναΐδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου