...Δίχως ξημέρωμα

Ο Ήλιος, διαλέγει να γενεί
η θάλασσα σκεπή του.
Τον πρόδωσε ο ουρανός
κι αρνείται την αυγή του.

Και μια ηλιαχτίδα μοναχή
που από νερό δεν ξέρει,
μαγεύτηκε απ’ την ομορφιά
που σκόρπισε στ’ αγέρι…

…νεράιδας λυκόφως χύνεται
κι ας στάζει απ’ το φεγγάρι.
Μα η νύχτα στέμμα δεν φορεί
για να ’ρθει η μέρα πάλι.

Εκείνος όμως δεν θα βγει
και φέγγει απ’ τον βυθό του.
Μ’ αυτή, να φύγει δεν μπορεί
και πέφτει στον αφρό του.

…κι αν, ψιθυρίζει,
αν χόρευα
στο κύμα σου γυμνή,
δείξε μου αν θα με άγγιζε
το χάδι της καρδιάς σου…
…θα ’κανα ό,τι κι αν ήθελες
μπροστά σε μια πηγή
για να κυλάει αστέρευτη
μέσα μου η αγκαλιά σου…

Δαναΐδα