Δευτέρα, Οκτωβρίου 18, 2010

Επιστολή του ποιητή Βασίλη Κομπορόζου και ένα ποίημα

Καλησπέρα, Παναγιώτη και λοιποί versemonkeyers!

Έχω πολύ καιρό να μπω εδώ και να στείλω ποίημα. Λοιπόν θα στείλω κάτι (που δε θυμάμαι τώρα αν το έχω ξαναστείλει- μάλλον όχι, όμως). Μαζί και ένα παραπολιτικό σχόλιο που σχετίζεται έστω και λίγο με το ποίημα – θα εξηγήσω πώς, αν και δε θα έπρεπε (να σκέφτεστε και λίγο πριν μας το απαγορεύσουν και αυτό – χρειάζεται και λίγο ‘πλάκα’ που και που)!

Σίγουρα κάτι έπρεπε να γίνει με την οικονομία και τη διαφθορά, έτσι που μας κατάντησαν τα δύο γνωστά κόμματα αλλά και εμείς οι ίδιοι, αλλά όχι και έτσι!
Πολλοί ξένοι – μη υποταγμένοι οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι- συμφωνούν στο εξής το οποίο το προσυπογράφω δίχως κανένα δισταγμό: Μπορούσαμε να τα καταφέρουμε χωρίς το άγριο Δ.Ν.Τ. και το ληστρικό του μνημόνιο! Αλλά η κυβέρνηση υπάκουσε σε άλλους (όπως η περίφημη λέσχη Μπίλντερμπεργκ) οι οποίοι επιδιώκουν παγκόσμια φτώχια, παγκόσμιο πόλεμο και παγκόσμια κυριαρχία με ολική παρακολούθηση των πάντων! (Εδώ ταιριάζει το περίφημο 1984 του Orwell, το οποίο το είχα διαβάσει παλιά και είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία). Έτσι φτάσαμε σε μια σχεδόν κατοχική κυβέρνηση με οικονομική αφαίμαξη.

Και να σκεφτεί κανείς, η Ρωσία και η Κίνα μας είχαν προτείνει δάνειο με 3% επιτόκιο μόνο κι εμείς αρνηθήκαμε. Και κάτι για τον πρωθυπουργό μας: Εγώ δεν είμαι διεφθαρμένος κι άλλωστε πιστεύω ακράδαντα πως υπάρχει Τριαδικός Θεός. Ούτε ο πατέρας μου σαν επιθεωρητής συνεταιρισμών σε τράπεζα χρηματίστηκε ποτέ... (By the way, πολύ ωραίος ο χαιρετισμός του Τσίπρα στον Παπανδρέου όταν ο τελευταίος γύρισε από το εξωτερικό).

Για το ποίημα τώρα, οι άνεμοι του Αιόλου, (ή το κουτί της Πανδώρας, πείτε τους όπως θέλετε), θα μπορούσαν να είναι το Δ.Ν.Τ. με το διαμερισματάκι του με θέα στην Ακρόπολη των 9000 ευρώ σε ενοίκιο/ μήνα! (Το ξέρω ότι είμαι ευφυϊα, μην μου το υπενθυμίζετε)

Υ.Γ.: Συγγνώμη αν έθιξα τα πολιτικά πιστεύω κανενός, αλλά πρέπει κάποτε να μιλήσουμε για αυτά που συμβαίνουν και να πούμε τη γνώμη μας.

Από Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία κ’

Λύνουν τ’ ασκί κι οι άνεμοι όξω χυθήκανε όλοι,
κι αυτούς τους πέταξε άξαφνα στο πέλαγο η αντάρα,
αλάργα πάλε απ’ τη γλυκιά πατρίδα, ενώ θρηνούσαν.
Ξύπνησα τότε κι έλεγα στην άφοβη καρδιά μου,
να πέσω αμέσως να πνιγώ στο κύμα απ’ το καράβι
ή να βαστάξω αμίλητα και στη ζωή να μείνω.

(Οδύσσεια, ραψωδία κ’, στ.: 48-53, μτφρ.: Ζήσιμου Σιδέρη)


Τί κάνατε, σύντροφοι, εκεί, τί κάνατε;
Την άβυσσο, ταλαίπωροι, ελευθερώσατε,
όχι την άβυσσο, το Έρεβος, τον Κέρβερο
που να κατασπαράξει θέλει τ’ όνειρό μας το μεγάλο.
Αχ, οι Θεοί με κυνηγούν κι οι Μοίρες με χλευάζουν
και πλάνητας θα καταντήσω, σκόρπιος άνεμος
για λίγα ζητιανεύοντας ψιχία της πατρίδας.
Αχ, καπνό πατρώο θα δω, σπίτι δε θα γευτώ!
Δεν ήτανε ασκός μ’ Ανέμους τούτος, δεν ήταν. Όχι!
Το κουτί ήταν της πανάρχαιας Πανδώρας
που απ’ τα Τάρταρα της Λήθης γύρισε κι αμόλησε
τις Ερινύες που διψούν για το αίμα ονειρευτών
που τόλμησαν να πλησιάσουν την Ιθάκη τους.
Αλλοίμονο, εκεί που τη ζωή μας θ’ ανασταίναμε
στου Ποσειδώνα πέσαμε τα ιοβόλα άγγιστρα.

Σκίστε τα ρούχα, ρίξτε χώμα στα μαλλιά
στα δάκρυά σας λευκανθείτε, σα θρόισμα τ’ ανέμου
ελαφρείς να γίνετε μήπως κι ο Θεός μας λυπηθεί.
Εμπρός, γκρεμούς ανηλεείς ν’ ανέβουμε έχουμε
από μαύρες θάλασσες και στεριές αβυσσοτόκους.
Αχ, Άδη που πεθύμησες στο Χάος να μας γκρεμίσεις.
Κι ορίζοντας πουθενά – γιατί δεν ξέρω πια
που τελειώνει ο Ορίζοντας κι αν τελειώνει!

Μα όχι! Δεν τη χάσαμε την Ιθάκη μας. Όχι!
Κι ας φουρτούνιασε η ψυχή από τα πάθη μας
τη στιγμή που σπίθα ένιωσε του Παραδείσου.
Αχ, είμαι ο Οδυσσέας και πάντα θά ’μαι
και το έπος τούτο πρέπει να το ζήσω!
Εμπρός, αδέρφια κάμετε τα δάκρυα κουπιά
και την πίστη άφθαρτο άσειστο πανί,
ντυθείτε την αλμύρα, μεταλάβετε τον Ουρανό
μη και ναυαγήσει τ’ Όνειρο στις ερημιές του χρόνου.
Όρτσα οι καρδιές. Τώρ’ αρχίζει η Οδύσσειά μας!

Βασίλης Κομπορόζος

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν και οι ποιητές είμαστε μπροστάρηδες αγωνιστές, θεωρώ λάθος να λέμε τις πολιτικές μας απόψεις σε ένα ποιητικό ιστολόγιο.

Ανώνυμος είπε...

ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. ΣΥΜΦΩΝΩ. ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΕΓΩ:
ΘΑ ΕΓΡΑΦΑ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΘΕΜΑ. ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟΨΕΙΣ ΘΑ ΤΙΣ ΕΞΕΘΕΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ Blog Ή ΕΝΤΥΠΟ.

Ανώνυμος είπε...

Ο Τσίπρας διέλυσε το κόμμα που ψήφιζα 25 χρόνια και μιλάει αποπάνω. Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια.

Ανώνυμος είπε...

Του Γιάννη Τριάντη

Μέτρα, Μνημόνιο, ζόφος, ανασφάλεια και καμία ελπίδα. Τότε γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος; Γιατί οι απανωτές γενικές απεργίες θυμίζουν συντεταγμένες εκδηλώσεις ολιγάριθμων διαδηλωτών; Η κυβερνητική εκδοχή, στηριγμένη στην αδυσώπητη προπαγάνδα, θεωρεί ότι οι μουδιασμένες αντιδράσεις και η αφλογιστία των κινητοποιήσεων οφείλονται στο ότι ο κόσμος δείχνει κατανόηση, διότι συνειδητοποίησε δύο πράγματα: ότι η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο και ότι η κυβέρνηση, που παρέλαβε χάος, έσωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία δίνοντας σκληρές μάχες σε όλα τα επίπεδα... και δημιούργησε αμέσως ένα ισχυρό άλλοθι για την κυβέρνηση. Και ταυτόχρονα νομιμοποίησε στην κοινή συνείδηση οποιοδήποτε μέτρο ικανό και απαραίτητο για τη σωτηρία του τόπου...
Και ποιος να αρθρώσει πειστικό αντίλογο στα (δήθεν) συντριπτικά δεδομένα; Η απαξιωμένη ΝΔ, που και μόνο το όνομά της προκαλούσε αλλεργία; Η Αριστερά των δεδομένων αντιδράσεων; Πώς να πείσει μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό; Και πώς ν' ακουστούν όσοι λένε ότι υπήρχε άλλος δρόμος, πέραν του Μνημονίου και της τοκογλυφικής δανειακής στήριξης, όταν οι λέξεις τους έμοιαζαν με χαμένους βώλους σε ερημική παραλία; Ο κόσμος άρχισε να αμφισβητεί την κυβερνητική προπαγάνδα. Αλλά το ερώτημα παραμένει εδραίο: Τότε γιατί δεν ξεσηκώνεται;
Γιατί περιμένει και πάλι τις γενικές εκλογές για να υπενθυμίσει τιμωρητικά στους ψεύτες ότι τον εξαπάτησαν. Ο εθισμός αυτός δεν είναι άσχετος με τον συνολικό προσανατολισμό, τις επιλογές και τη συμπεριφορά της κοινωνίας τα τελευταία 15 χρόνια. Υπερίσχυσαν κατά καιρούς οι –θεμιτές βεβαίως– ατομικές προτεραιότητες έναντι της συλλογικότητας. Δεύτερον, ο κόσμος είχε κουραστεί από τις κορόνες των συνδικαλιστών, την ιδεολογική μετάλλαξη ορισμένων εξ αυτών, την α λα καρτ συμπεριφορά τους ανάλογα με το κομματικό τους πρόσημο, τις ελάχιστα ευφάνταστες κινητοποιήσεις και τον δογματικό χαρακτήρα ορισμένων αιτημάτων. Με δυο λόγια, δεν ένιωθε τους συνδικαλιστές δικούς της η κοινωνία. Ούτε καν εκείνους που βρίσκονται στην Αριστερά, παρά τη διαρκή εγρήγορση και την ανυπόκριτη συμπεριφορά τους. Προς τούτοις, το βαθύ σχίσμα στον συνδικαλιστικό χώρο, οι χωριστές κινητοποιήσεις και τα συναφή επιβάρυναν έτι μάλλον την εικόνα τους. Και τρίτον, ο κόσμος υφίσταται ένα ανηλεές οικονομικό μαστίγωμα, βιώνει τις συνέπειες του Μνημονίου, τρομοκρατημένος ανησυχεί έντονα για το μέλλον, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμη στο όριο. Οι επιπτώσεις είναι σαφείς (μαγαζιά κλείνουν, η ανεργία ογκούται, η φορολογία και τα χαράτσια γονατίζουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς), αλλά ο κόσμος δεν βρίσκεται στο «αμήν», διότι έχει ήδη μετέλθει κάθε μέσο για την έστω πρόσκαιρη σωτηρία του: Δεν βγαίνει, δεν αγοράζει, δεν μετακινείται όπως παλιά, περικόπτει απ' όπου μπορεί. Όμως αυτή η εν απογνώσει άμυνα θα δείξει σύντομα τις οριακές της δυνατότητες, όταν ο κόσμος φτάσει να κόψει ακόμη και το ψωμί, να κρυώνει γιατί δεν έχει λεφτά για πετρέλαιο, για να δώσει χαρτζιλίκι στα παιδιά του ή για να σώσει το σπίτι του που απειλείται με κατάσχεση... Όλα τούτα σημαίνουν ότι έτσι μορφοποιείται μια νέα κοινωνική συνείδηση, απαλλαγμένη από τους δυναστικούς εθισμούς του παρελθόντος...

P. T. είπε...

Καταρχάς, πράγματι, σε ένα λογοτεχνικό ιστολόγιο, θέση έχουν (και πρέπει να έχουν) τα λογοτεχνικά έργα. Ωστόσο, όταν η τρέχουσα πολιτική κατάσταση επηρεάζει και δη άμεσα τη λογοτεχνία μας, τότε κρίνω σκόπιμο ορισμένες φορές να εκθέτω και τις πολιτικές απόψεις/γνώμες των φίλων συνεργατών του ιστολογίου μας. Υπό αυτή την έποψη και μόνο, ζητώ την κατανόησή σας για την παράθεση των απόψεων του εξαίρετου ποιητή κου. Βασίλη Κομπορόζου. Προσθέτω δε, πως με ιδιαίτερο ενδιαφέρον προσωπικά διάβασα τις λιγοστές γραμμές του, όπου είχε την ειλικρίνεια να μοιραστεί μαζί μας τις απόψεις του, τους προβληματισμούς του. Μας θεωρεί δικούς του ανθρώπους και έτσι πραγματικά είμαστε στην οικογένεια του Verse Monkey.

Εν συνεχεία, θέλω να εξάρω μαζί με τα υπόλοιπα σχόλια και το σχόλιο του κου. Γιάννη Τριάντη. Με πολλή προσοχή διάβασα τα γραφόμενά του, και τον προσκαλώ, όπως και όλες και όλους τους φίλους άλλωστε, να επισκεφθεί το πολιτικό μας ιστολόγιο: http://greekexpress.blogspot.com, όπου σήμερα θα διαβάσει το άρθρο "Τις πταίει για το σημερινό πολιτικό άγος", όπου θα διαπιστώσει ότι οι απόψεις του διόλου ή ελάχιστα απέχουν από τις δικές μας.

Τέλος, προσκαλώ όσους επιθυμούν να γράψουν άρθρα επί πολιτικών θεμάτων, να μας τα στείλουν στην γνωστή ηλ. διεύθυνση, ptoumassis@gmail.com, με την ένδειξη "Για το Greek Express", ώστε να τα δημοσιεύσουμε στο οικείο προαναφερθέν ιστολόγιο.

Με θερμές ευχαριστίες προς όλες και όλους,
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ανώνυμος είπε...

Μόνο που για την κατάσταση στη χώρα μας είμαστε υπεύθυνοι όλοι. Εμείς εκλέγουμε τους κυβερνήτες, εμείς ζητάμε το βόλεμα και το ρουσφέτι, εμείς δίνουμε το φακελάκι, εμάς χαρακτηρίζει ο "ωχ-αδελφισμός", εμάς και έλλειψη αγώνων για όλα όσα έγιναν στη νεότερη ιστορία μας. Η αδικαιολόγητη έπαρση του νεοέλληνα, η έλλειψη αγωγής και παιδείας ξεκινάει μέσα από την οικογένεια και το σχολείο, γι' αυτό έχουμε κακομαθημένα παιδιά. Συνδέσαμε την ποιότητα ζωής με το φαγοπότι και τη χλιδή, οπότε, αν και οι πολιτικοί μας συνετέλεσαν στην τωρινή κατάσταση, εμείς τους ακολουθήσαμε. Και το πιο τραγικό είναι ότι, μέχρι να ανακοινωθεί το "πού βρισκόμαστε", όλοι μας (πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις των σωστών - συνειδητών πολιτών) κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου, και για το μόνο που αγωνισθήκαμε είναι να πάρουμε κάποια αύξηση. Ας πορευτούμε, λοιπόν, έτσι όπως μας αξίζει. Ή, αν είμαστε αποφασισμένοι για κάτι καλύτερο, ας αγωνιστούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Τα λόγια δεν αρκούν, χρειάζονται πράξεις, θυσίες, αγώνες.

Ανώνυμος είπε...

Του Δ. Ρίζου.

Οι πληγές που συνετέλεσαν στην κατάρρευση της Ελληνικής Οικονομίας δεν έχουν τελειωμό…
…Τώρα αποκαλύφθηκε η απίστευτη έκταση του σκανδάλου με τις συνταγογραφήσεις που στοίχισαν στο Ελληνικό Δημόσιο μόνο το 2009 πάνω από 8 δισ. ευρώ!!!
Τόσο ο σημερινός υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος όσο και η Λούκα Κατσέλη έφεραν στη δημοσιότητα απίστευτα στοιχεία…
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ η περίπτωση 20 γιατρών, που μόνο μέσα σε ένα μήνα χορήγησαν συνταγές ύψους 3,4 εκατομμυρίων ευρώ!
Ενας γιατρός του ΙΚΑ, μάλιστα, έγραψε συνταγή 290.000 ευρώ!!!
…Οπως επίσης αποκάλυψε ο κ. Λοβέρδος, διπλανά φαρμακεία είχαν τζίρο από συνταγές το ένα 100.000 ευρώ και το άλλο που ήταν στο κύκλωμα, 1,5 εκατ. ευρώ!..
***
ΜΙΑ άλλη πλευρά των σκανδάλων που πνίγουν τον χώρο της Υγείας είναι και η ρεμούλα στη λειτουργία των Νοσοκομείων.
Σύμφωνα πάλι με τα στοιχεία που έδωσε ο αρμόδιος υπουργός, ενώ υπάρχει τραγική έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, οι διοικητές των Νοσοκομείων έχουν αποσπασμένες στα γραφεία τους πάνω από 20 νοσηλεύτριες ο καθένας!!!
***
ΜΕ αυτά και με άλλα πολλά η Δημόσια Υγεία φορτώνει την Ελλάδα με δισεκατομμύρια ευρώ!..
…Τα περισσότερα προϊόν απάτης!..
… ΑΝ προσθέσετε τώρα και το όργιο των Ασφαλιστικών Ταμείων με τους χιλιάδες συνταξιούχους – «μαϊμούδες», θα αντιληφθείτε πόσο μεγάλη είναι η πληγή για την Ελληνική Οικονομία…
Δ.Ρίζος-Αδ. Τύπος

Ανώνυμος είπε...

Και στον ΟΣΕ ποιοι χρέωναν 70 βαγόνια, ενώ τα βαγόνια ήταν 100; Ποιοι έπαιρναν τα χρήματα για τα υπόλοιπα 30;

Ανώνυμος είπε...

Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΓΙΑΥΤΟ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΣΤΟ ΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΑΝ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΛΙΤΗ - ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΣ - ΠΟΛΙΤΗ.
ΕΤΣΙ, ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΧΤΙΖΟΥΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΠΑΝΤΟΥ, ΣΕ ΒΟΥΝΑ, ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ, ΡΕΜΑΤΙΕΣ, ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙ ΡΕΥΜΑ, ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΤΙΑΞΕΙ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΘΕΟΜΗΝΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΑ ΟΛΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΘΥΤΕΣ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑ ΜΑΖΙ.

Ανώνυμος είπε...

Εκτός από τους υπουργούς, νομάρχες, δημάρχους κ.λπ. που σίγουρα κινούν τα νήματα, ας βοηθήσουμε όλοι μας.
Πήγα στη Ρόδο διακοπές και πέρασα και για λίγο στη Μαρμαρίδα της Τουρκίας. Στη Ρόδο (που έχει τόσες ομορφιές, μνημεία, κάστρα και αρχαιότητες) "χτυπούσαν μύγες", ενώ η Μαρμαρίδα (χωρίς τις χάρες της Ρόδου) "βούλιαζε" από τους τουρίστες, αν και οι τιμές ήταν ίδιες (70 ευρώ, δίκλινο δωμάτιο με πρωινό). Γιατί, τότε; Απλώς, γιατί οι Ροδίτες (όχι οι έλληνες Υπουργοί, Νομάρχες, κ.λπ.) φέρονται βλακωδώς, ενώ οι Μαρμαρίτες έξυπνα. Παράδειγμα: Το ΚΤΕΛ Ρόδου έχει 12 δρομολόγια/μέρα για τη Λίνδο. Η απόσταση από Ρόδο είναι μόλις 50χλμ, αλλά το λεωφορείο πηγαίνει μέσα από όλα τα χωριά της διαδρομής και κάνει 2 ώρες να φτάσει. Οι επιβάτες πολλοί και όρθιοι, με τα παιδιά στην αγκαλιά. Δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν και μερικά δρομολόγια κατευθείαν (εξπρές); Ποιος το κανονίζει αυτό; Η οργανωμένη πολιτεία ή οι ιδιοκτήτες του ΚΤΕΛ; Αντιθέτως, το αντίστοιχο ΚΤΕΛ της Μαρμαρίδας έχει λεωφορεία που σε πάνε κατευθείαν στα δικά τους αξιοθέατα (που είναι κάποιες ακρογιαλιές μόνο). Ας μην συνεχίσω για το "πώς;" τα λεωφορεία εξυπηρετούν το αεροδρόμιο Ρόδου, ούτε να αναφέρω για το επίπεδο εξυπηρέτησης (σέρβις) σε Ρόδο και Μαρμαρίδα. ΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΜΑΣ... ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΚΛΕΙΣΤΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΛΟΙΩΝ, ΕΜΠΟΔΙΣΗ ΑΠΟΒΙΒΑΣΗΣ, ΚΑΚΟ ΣΕΡΒΙΣ, ΚΛΕΨΙΕΣ ΤΑΞΙΤΖΙΔΩΝ, ΚΛΕΞΙΕΣ ΣΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ) ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

Νέο πρόστιμο, ύψους 343,7 εκατ. ευρώ, αναμένεται να επιβάλλει την Πέμπτη η Κομισιόν κατά της Ελλάδας, για αγροτικές ενισχύσεις της περιόδου 2004-2007, τις οποίες χαρακτηρίζει παράνομες. Το ύψος των πιθανών προστίµων που θα επιβληθούν στη χώρα τους επόµενους µήνες ίσως ανέλθει στο 1,3 δισ. ευρώ.
ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΤΗ ΝΟΥ-ΔΟΥ, ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΕΦΑΓΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΤΑ ΕΦΑΓΑΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ

Ανώνυμος είπε...

ΜΑ ΔΕΣΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΓΑΛΛΙΑ, ΑΓΓΛΙΑ, ΙΣΛΑΝΔΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙΑ ΚΛΠ. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΑΓΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ Ή ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

P. T. είπε...

Όλα τα παραπάνω δικά σας σχόλια, ανώνυμα και μη, καθώς και το πολιτικό μέρος της επιστολής του κου. Βασίλη Κομπορόζου, θα τα μεταφέρουμε αυτούσια εντός ολίγου στο ιστολόγιό μας Greek Express, προκειμένου να διαβαστούν και από τους εκεί αναγνώστες μας.

Ευχαριστούμε θερμά για το χρόνο σας και συμμεριζόμαστε απόλυτα τους προβληματισμούς σας. Πράγματι, στην Ελλάδα βιώνουμε μια ιδιαζόντως κρίσιμη κατάσταση, μια κατάσταση που καλό είναι το συντομότερο δυνατό να παρέλθει ανεπιστρεπτί. Ως εκ τούτου, λοιπόν, όλα τα σχόλιά σας είναι καλοδεχούμενα και, τολμάμε να πούμε, απαραίτητα...

Το ιστολόγιό μας Greek Express, θυμίζουμε ότι βρίσκεται στη διεύθυνση: http://greekexpress.blogspot.com

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ανώνυμος είπε...

Ρήσεις
Δεν θεωρώ αντίσταση απλώς και μόνο να πάρεις τα όπλα να ανέβεις στα βουνά. Αυτό είναι εύκολο πράγμα, σχετικά εύκολο. Το πρόβλημα είναι να μείνεις αυτό που είσαι, και αυτό βέβαια συνδυάζεται με την πολιτισμική συνέχεια του ελληνισμού. Με το γεγονός ότι όταν κατακτήθηκε ο ελληνικός λαός, είτε από τους Ρωμαίους αρχικά είτε αργότερα από τους Τούρκους, είχε εθνική ενότητα και συνείδηση της ενότητας αυτής. Υπήρχε μια λαική ενότητα με τη γλώσσα, με τα ήθη και τα έθιμα, και είχε συνείδηση της ταυτότητάς του αυτής, η οποία του επέτρεψε να αντισταθεί, να αντισταθεί στην απορρόφηση από άλλους λαούς, οι οποίοι ήταν κατακτητές του.

Νίκος Σβορώνος

Ανώνυμος είπε...

«Στην παρούσα φάση, η Eλλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι της ιστορίας της, το κράτος δεν δουλεύει, ο πολιτικός κόσμος έχει κουραστεί και εν τέλει μπορεί όλοι να φάγαμε, αλλά άλλοι έφαγαν ψίχουλα, ενώ άλλοι έφαγαν τον αγλέουρα», είπε και αναφερόμενος στις εξελίξεις γύρω από τη διερεύνηση των σκανδάλων τόνισε ότι «οι Έλληνες δεν θέλουν εκδίκηση και εξεταστικές επιτροπές, αλλά δικαιοσύνη για εκείνους που διέπραξαν ποινικά αδικήματα». Όπως υποστήριξε στην εισαγωγή του, ο κ. Mαρκεζίνης «τα οικονομικά, τα εξωτερικά και τα ηθικά προβλήματα της χώρας μας συνδέονται μεταξύ τους, με τη διαφορά ότι τα οικονομικά προβλήματα πονάνε σήμερα, ενώ τα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική θα πονάνε αύριο». Σημείωσε δε ότι «ο 13ος και ο 14ος μισθός μπορεί να επανέλθει με μια απλή απόφαση για τους εργαζομένους, ενώ αν προχωρήσουμε σε οποιουδήποτε είδους απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, αυτά δεν μπορούν να επανέλθουν». Σημαντική για το αύριο όσον αφορά στα δημοσιονομικά δεδομένα ήταν η εκτίμηση ότι «η χώρα δεν έχει πιάσει ακόμα πάτο» και απέδωσε τα τελευταία θετικά σχόλια των ξένων επιτελών στο γεγονός ότι «οι πρώτοι που θα ζημιωθούν αν η Eλλάδα... βαρέσει κανόνι είναι οι Γερμανοί και οι Γάλλοι τραπεζίτες». Eπέκρινε τη στάση και των πρώην και των νυν κυβερνώντων καθώς, όπως είπε χαρακτηριστικά, «η πολιτική ηγεσία (υπό τον K. Kαραμανλή) προ επέκτασης της οικονομικής κρίσης στην Eλλάδα, μιλούσε για θωρακισμένη οικονομία» ενώ τα μέλη της τωρινής κυβέρνησης «φταίνε γιατί καθυστέρησαν, αρνήθηκαν να δουν την πραγματικότητα, είπαν ότι υπάρχουν χρήματα, ενώ δεν υπήρχαν».
Oσον αφορά στα εθνικά μέτωπα παρατήρησε ότι βρισκόμαστε ante portas (προ των πυλών) με εξωτερικές απειλές και ενδεχόμενους συμβιβασμούς, αλλά και πάλι δεν συζητάμε γι’ αυτό και κυρίως δεν προετοιμαζόμαστε για το μέλλον». Υποστήριξε ότι «η σωστή εξωτερική πολιτική εξαρτάται από το όραμα, την εσωτερική ωριμότητα και την αποφασιστικότητα» επισημαίνοντας ότι «αυτές είναι πολύ ωραίες λέξεις, αλλά δεν τις βλέπω στην πράξη...», ενώ έκανε λόγο για «διαχρονική παραπλάνηση του λαού από τους κυβερνώντες». «Η χώρα μας δυστυχώς δεν μπορεί να ασκήσει την εξωτερική πολιτική που θέλει ή έχει τη δυνατότητα να ασκήσει, κι αυτό οφείλεται τόσο στις εξωτερικές πιέσεις όσο και στα εσωτερικά μας προβλήματα».
Kι αφού πρόβαλε βίντεο του χαρακτηριστικού διαλόγου το 1977 στη Bουλή μεταξύ του Aνδρέα Παπανδρέου και του Kωνσταντίνου Kαραμανλή, με το δεύτερο να λέει ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν» και τον πρώτο να απαντά ότι «ανήκομεν στους Έλληνες», τόνισε ότι η εξωτερική πολιτική πρέπει να αποφασίζεται από εμάς και όχι από το «πραιτώριο της οδού Kηφισίας», «δείχνοντας» προφανώς την αμερικάνικη πρεσβεία. Έφερε δε ως παράδειγμα τη Bρετανία, όπου και η Θάτσερ και ο Mπλερ σε συνεργασία με τους υπουργούς των Eξωτερικών έκαναν θετικά βήματα, «ενώ εδώ στην Eλλάδα, ιδιαίτερα τη δεύτερη θητεία της κυβέρνησης Kαραμανλή (με υπουργό Eξωτερικών την Nτόρα Mπακογιάννη), η συνεργασία αυτή δεν υπήρχε». «Πρέπει να δώσουμε στον εαυτό μας περισσότερο χώρο στην Eυρω-Pωσική συνεργασία» την οποία «de facto» προωθούν Γερμανοί και Γάλλοι, ώστε «καίτοι μικρή χώρα να διαδραματίσουμε ρόλο», τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης των δεσμών μας με την Kίνα, ενώ είπε πως «πρέπει να καλύψουμε τις προ έτους ψυχρές σχέσεις μας με τη Γερμανία, διότι χρειαζόμαστε τη συγκεκριμένη δύναμη». Tάχθηκε μάλιστα αναφανδόν υπέρ της «πολυδιάστατης ελληνικής εξωτερικής πολιτικής -«πολυγαμική» είναι ο όρος που χρησιμοποίησε- διότι, όπως είπε, έχει το άρωμα της ανηθικότητας που ταιριάζει απόλυτα με την ιδέα της εξωτερικής πολιτικής». Σε ό,τι αφορά τα Eλληνοτουρκικά τόνισε ότι «για μένα, η οικονομική συν-εκμετάλλευση του Aιγαίου ισοδυναμεί με παραχώρηση», ενώ εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του τόσο στον τρόπο διαχείρισης των λεγόμενων «μυστικών κονδυλίων» όσο και στη χρηματοδότηση των MHKYO.
«Βρισκόμαστε ante portas (προ των πυλών) με εξωτερικές απειλές και ενδεχόμενους συμβιβασμούς, αλλά και πάλι δεν συζητάμε γι’ αυτό και κυρίως δεν προετοιμαζόμαστε για το μέλλον».

infognomonpolitics.blogspot.com