Εξόριστος

Είναι οι μέρες βαριές. Μολύβι.
Κάτω απ’ τα πόδια μου σέρνω
δεσμά. Μέρες θεριά.
Μα κάθε βράδυ περπατώ.
Εσένα βρίσκω. Σε ακολουθώ.
Άνεμος στα λυτά μαλλιά σου.
Σύνθημα λέξη μαγική.
Είμαι μαζί σου.
Φύλαξέ με.
Το δρόμο κλείσε.
Ν’ αποκλειστώ.

Μαρία Ζαβιανέλη-Διαμαντάκη

(Ένα ακόμη αριστούργημα από το τελευταίο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού "Κελαινώ", που η αγαπημένη μας φίλη και λογοτέχνιδα κα. Παναγιώτα Χριστοπούλου-Ζαλώνη είχε την καλωσύνη να μάς στείλει). V.M.!