Σάββατο, Οκτωβρίου 09, 2010

Αμαρτία


Φευγαλέα αμφιβολία
μεγαλώνω, ωριμάζω δίπλα σου.
Εμψυχωμένη ορμή του πάθους
ετυμηγορείς στο ελάχιστο.

Εναλλάσσονται αποχρώσεις
της μυστικής αίσθησης
έντεχνη ματαιότητα
της ύπαρξης.

Φθορά θανάτου
στου στοχασμού το νόημα
φωτοσκιάσεις τρόμου
πάνω στων ημερών τον καθρέπτη.

Αυτή η σιωπή
αυτή η παύση ρεμβασμού
το όχι της ανυπαρξίας
αδημονεί, ηδονίζεται,
να διαπράξει
της μνήμης τη γνήσια
αμαρτία.

Ζωή Τατάκη-Ιωσηφίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια: