Καλημέρα

Όταν οι σκέψεις μεταμορφώνονται σε αρώματα,
όταν οι εικόνες μετασχηματίζονται σε ήχους,
όταν οι ήχοι γίνονται σύννεφα… τότε…
…τότε είναι που δακρύζεις από χαρά.
Μια καλημέρα λες σε όλο το σύμπαν, χαμογελαστός.
Είναι από αυτές τις στιγμές που από απόλαυση δακρύζεις.

Ζούμε σε μία λοξή κοινωνία, μια χρονική περίοδο για γέλια.
Τα πάντα πλάγιο δρόμο έχουν διαβεί. Λοξή πορεία κάμψης.
Όταν κάμπτεται το θέλω, τότε δίνει άπειρο χώρο στο πρέπει.
Όταν διαρκώς αλλάζεις απόψεις, οι στροφές το μυαλό ζαλίζουν.
Παρακολουθείς αυτές τις αλλαγές αποχαυνωμένος, ακίνητος.
Βοηθάν σε αυτά και οι πρωινές εκπομπές, και το ράδιο βοηθάει.

Εσύ όμως εκεί, αμετακίνητος, μοναχικός ακροατής τους.
Μοναχός, δακρυσμένος ποιητής των ονείρων σου.
Κανείς δεν είδε ωστόσο, πως κρυφά ανεβάζεις στροφές.
Θυμωμένος μα ακίνητος. Είσαι έτοιμος και ξέρεις…
ότι τον λεβιέ ταχυτήτων μόλις μετακινήσεις θα…
Παρασύρεις ότι είναι στην διάβα σου.

Δημιουργώντας πηγαία αντίδραση
καταλαβαίνουν ότι υπάρχεις.
Όταν την σκέψη θελήσουν να ελέγξουν, άραγες ποιοι;
Αυτήν την αντίδραση θα σκεφτούν.
Αυτά φοβούνται οι μηδενικοί.
Την αλλαγή από νεκρό σε πρώτη.
Γιατί οι στροφές υπάρχουν και είναι πολλές.
Γιατί τα ποιήματα δεν έσβησαν ποτές.
Πάντα υπήρχε ένα στυλό και ένα χαρτί…
να γράφεις…
Και πάντα υπήρχε κάποιος να βλέπει…
πως υπάρχεις.

Δημήτριος Ζ. (Blog)