Εαρινή Ανάστασις

Και χάθηκε η ανάμνηση, * μέσα στα άδυτα μιας Σταύρωσης μιμητικής
Και η πλάση έγυρε στο πλάι * περιμένοντας σημάδια ανάτασης
Και φάνηκε ο ήλιος * να ανασταίνει πεθαμένα κορμιά
και φάνηκε η βλάστηση * να ξαγρυπνάει μέσα από λήθαργο βαθύ

Και τότε ένας χορός αναστενάρης διαπέρασε τα πάντα
Ανάσανε το χώμα,
πήρε στην χούφτα του την θλίψη και την φίλησε με γλυκιά νοσταλγία
Και αφού την ξαναπέταξε γλυκά στο έδαφος
η θλίψη διασπάστηκε σε περίσσια ελπίδα,
χαρά και μια απέραντη εσωτερική ψαλμωδία.

Άγγελος Λεχουρίτης