Και με κρυμμένο απ’ ανέμου σημάδι
που ’χει θολώσει τ’ ουρανού τον αφρό
μ’ αίμα από τ’ άστρα σ’ Αγγέλου καράβι
κάθε σου μέρα πλέει σε Φως φανερό.
Κι απ’ ένα Αγγέλου της θλίψης σκοτάδι
που στάζει κύμα σ’ ανθών το βυθό
σε ρίζα ονείρου, σε φύλλων το χάδι
ήπιες μ’ Αγάπη κι είναι αγνό το νερό.
Έσκισα τ’ άστρα με μαχαίρια ένα βράδυ
κι έγινα ψέμα στων γυαλιών το γλυπτό
σκότωσα εμένα για να ζήσει μια άλλη
κι είμαι ένα τίποτα,
όμως μ’ ακούς;
Σ’ ΑΓΑΠΩ.
Δαναΐδα
2 σχόλια:
Έσκισα τ’ άστρα με μαχαίρια ένα βράδυ
κι έγινα ψέμα στων γυαλιών το γλυπτό
σκότωσα εμένα για να ζήσει μια άλλη
κι είμαι ένα τίποτα,
όμως μ’ ακούς;
Σ’ ΑΓΑΠΩ
Στίχοι καρφιά για την αγάπη, στίχοι καρφιά αγάπης. Ιδίως το σκότωσα εμένα για να ζήσει μια άλλη,
είναι μαχαίρι που σκίζει τ' άστρα!
Αυτή η κοπέλα έχει πολύ μεγάλο ταλέντο. Είναι μικρή σε ηλικία και μεγάλη σε αξία. Η Ποίηση την περίμενε σαν Μεσσία και τώρα πρέπει να προσεχθεί για να μην τη χαλάσουμε... Η αλήθεια της θα νικήσει; Ή θα σταματήσει κάπου στην πορεία;
Παναγιώτης Τουμάσης
Δημοσίευση σχολίου