Γράφει ο ποιητής-συγγραφέας Νίκος Μπατσικανής
Η ελληνική τραγωδία, μίμησις πράξεως ωραίας και τελείας, (Αριστοτέλης) επαναλαμβάνεται συχνά, τα τελευταία χρόνια. Πυρκαγιές και νεκροί το καλοκαίρι 2007, καταστροφές και νεκροί -σε καιρό ειρήνης- Δεκέμβριος 2008 και Μάιος 2010.
«Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» (Eugene O’Nell). Το πένθος ταιριάζει στην Ελλάδα. Δάκρυα για την Ηλέκτρα - Ελλάδα, δάκρυα για τα τραγικά θύματα, μα τα δάκρυα πρέπει να χυθούν για όλους μας: την ελληνική κοινωνία τού «ωχ- αδελφισμού» και της αδιαφορίας.
Σπασμένος κοινωνικός ιστός, διαβρωμένοι πολιτικοί, παράγοντες, μα και πολλά άτομα, κλονισμένη Οικονομία, έλλειψη συντονισμού και οργάνωσης, σκάνδαλα, ανεργία, μίζες κ.ά. συνθέτουν το φοβερό σκηνικό, πάνω στο οποίο παίζεται το δράμα ενός Έθνους με μεγάλες αρετές, που, όμως, δεν τις αναδεικνύει εδώ και χρόνια. Πολλά εγκλήματα, ειδεχθή και κατ’ εξακολούθηση, έλαβαν χώρα και στις τρεις αυτές χρονικές στιγμές. Θύτες και θύματα, μαζί, όλοι οι έλληνες, χωρίς να έχουμε, καν, συνειδητοποιήσει, «πώς» φτάσαμε ως εδώ. Μάλιστα, όσους είχαν υψώσει φωνή απόγνωσης, πριν, τους είχαν αποκαλέσει «Κασσάνδρες», καθώς ορισμένοι δεν έβλέπαν την επερχόμενη καταστροφή.
Βάζοντας μια μεγάλη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον ξεσηκωμό τού κόσμου και τους κουκουλοφόρους καταστροφείς, αλλά και καταδικάζοντας, εντόνως, τα έκτροπα: Τίποτα τυχαίο στην πανέμορφη, αλλά δύσμοιρη χώρα μας, η οποία γέννησε τον υψηλότερο πολιτισμό τής Ανθρωπότητας, αλλά, χρόνια τώρα, ο Πολιτισμός δεν αφορά, ούτε απευθύνεται στους πολλούς, ενώ λείπει η στοιχειώδης Αγωγή και Παιδεία.
Η αδικαιολόγητη έπαρση του Νεοέλληνα και η παρακμή, εδώ και χρόνια, στη δημόσια ζωή, έφεραν τ’ αποτελέσματά τους. Νομίζω πως η κρίση δεν είναι, μόνο, οικονομική, αλλά γενική στην πατρίδα μας, γιατί:
Τίποτα τυχαίο στη χώρα όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία, αλλά η Δημοκρατία, σε αυτή, χρόνια τώρα, πάσχει… …στη χώρα, στην οποία η Γλώσσα, μητέρα των μεγάλων Γλωσσών τής Οικουμένης (Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά κ.ά.), καταστράφηκε, χωρίς να αντιδράσει κανείς.
…στη χώρα, η οποία μέσα λέγεται Ελλάδα, μα έξω Greece, Grecia, Griecheland…, ενώ δε δεχόμαστε διπλή ονομασία για τα Σκόπια, έχοντας, όμως, αυτοκαταργήσει, ήδη, έτσι, τα επιχειρήματά μας στους ξένους.
Τίποτα τυχαίο στη χώρα όπου οι Πνευματικοί Άνθρωποι δεν έχουν φωνή, δεν υπάρχει Κράτος Δικαίου, μα και λείπει η εμπιστοσύνη τού κόσμου στο Νόμο και στις Αρχές……στη χώρα τής μίζας, των σκανδάλων, των «δικών μας παιδιών», της έλλειψης αξιοκρατίας και των «μικρούτσικων», αλλά και όπου «το φακελάκι» έχει διαβρώσει τους πάντες και τα πάντα, ενώ το βόλεμα των «ημετέρων» φτάνει, ακόμα και μέχρι την επιλογή οδοκαθαριστών σε Δήμους, προκειμένου να συντηρηθούν οι πελατειακές σχέσεις (τροφή για όλους μας).
Τίποτα τυχαίο στη χώρα όπου το Κράτος παρανομεί, νομιμοποιώντας τα αυθαίρετα σε ακρογιαλιές, βουνά και πλαγιές, προς άγρα(ν) ψήφων, μα και οι πόλεις της δεν έχουν λεωφόρους και ανδριάντες: Κάλλας, Πυθαγόρα, Ευκλείδη, Αρχιμήδη, Πλάτωνα, Χατζιδάκι, Παπανικολάου, Μητρόπουλου…
Το νέο μας αεροδρόμιο (πύλη της χώρας από το εξωτερικό), ονομάστηκε Ελευθέριος Βενιζέλος, αντί Δαιδάλου και Ικάρου, ώστε να διαιωνίζεται η Ιστορία μας, και να ξαναφτιάξουμε τη χαμένη μας ταυτότητα, δεδομένου πως πρώτοι οι Έλληνες πέταξαν στους αιθέρες, όπως και πολλά άλλα έκαναν ή ανακάλυψαν πρώτοι. Σε άλλες χώρες, στις κεντρικές λεωφόρους και στους κρατικούς αερολιμένες τους δίνουν ονόματα, όπως: Michael Angelo, Leonardo da Vinci (Ιταλία), Shopin, Maria Curie (Πολωνία) κ.ο.κ.
Η χώρα τού Φωτός και του Πολιτισμού προβάλει, σήμερα, μικρά και ασήμαντα, όπως τα ξενόφερτα reality, και η μουσική τής Eurovision, που έχει υπό την «αιγίδα του» το μεγάλο κρατικό μας κανάλι. Όμως, αυτή είναι η μουσική των Ελλήνων; Θεσμοθέτησε η Κρατική Τηλεόραση ένα μεγάλο ευρωπαϊκό ή διεθνή διαγωνισμό με σύγχρονη, μεν, μουσική, που να στηρίζεται στην παράδοση, δε; Ποιον μεγάλο δημιουργό ή πνευματικό άνθρωπο προβάλουν τα κανάλια; Μήπως τους αγνοούν επίτηδες; Τι φταίει και υπάρχουν όλ’ αυτά τα προβλήματα στη χώρα; Στην πατρίδα μας ξεχωρίζουν οι άριστοι, όπως παλιά, ή έχουν επικρατήσει οι ασήμαντοι;
Πιστεύετε πως είναι άσχετα όλ’ αυτά με τη σημερινή πραγματικότητα, και τα όσα συμβαίνουν, κατά καιρούς, τα τελευταία χρόνια;
Μέσα σε όλ’ αυτά, τραγική διαπίστωση: Απουσιάζουν οι φωτισμένοι Ηγέτες και τα μεγάλα «αναστήματα», σε όλες τις βαθμίδες τής ελληνικής ζωής. Δικός μας καθρέφτης είναι οι κρατούντες. Ας καθρεφτιστούμε, λοιπόν, σε αυτό το θολό είδωλο, που εμείς οι ίδιοι επιλέξαμε, με όλες τις συνέπειες, σε όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Η βία φέρνει βία, κι αυτά που είδαμε και ζήσαμε τα τελευταία χρόνια μάς έκαναν αγρίμια, και, συνεπώς, όλα είναι δυνατόν να συμβούν σε μια ζούγκλα που εμείς οι ίδιοι φτιάξαμε ή ανεχτήκαμε.
Τη μοίρα τη φτιάχνουμε μόνοι μας. Έχουμε καλό στημόνι, καλό αργαλειό, καλό νήμα. Πρέπει και το χαλί να βγαίνει όμορφο. Εντοπίζοντας τις αιτίες τής κακοδαιμονίας μας, θα είναι εύκολο να βελτιωθούμε, με υπερπροσπάθεια όλων μας, και με όποιο κόστος απαιτηθεί, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να βγούμε από τα αδιέξοδα. Η φυλή μας έχει μεγάλες Αρετές. Ας τις αναδείξουμε πάλι.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του κ. Νίκου Μπατσικανή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου