Καταστροφή φρικτή
Σε ένα πανέμορφο νησί
Σε ένα πρωί
Στην Αιτή
Χιλιάδες είναι οι νεκροί
Μα πιο νεκροί
Αυτοί που έζησαν εκεί
Και τριγυρνάνε στα ερείπια
Επί ξύλου κρεμάμενοι
Κρέμονται στο κενό
Περιμένοντας μάταια
Οποιαδήποτε βοήθεια από οποιονδήποτε
Περπατώντας στα συντρίμμια
Από τα οποία το μόνο που θα ξεπηδήσει
Είναι βία
Το χάος θα αρχίσει
Να χορεύει στα καλντερίμια
Και οι ευκατάστατοι θα ξανακτίσουν τα σπίτια τους που σχεδόν καταστράφηκαν
Ξυπνήστε
ακόμα και απέναντι στις θεομηνίες
δεν είμαστε ίσοι
ακόμα και απέναντι στον θάνατο
όμως κάποια μέρα
όπως το θέλει η φύση
για όλους μας
ο ήλιος αυτός θα δύσει.
Νεκτάριος Μπέσης
1 σχόλιο:
Καλωσορίζουμε τον κ. Νεκτάριο Μπέση. Συγκλονιστικό το ποίημα αυτό για την Αϊτή, δείχνει την ανισότητα στη ζωή και στο θάνατο. Ζωγραφίζει με τα ίδια μελανά χρώματα το πριν του δύστυχου Αϊτινού λαού με το νυν, την πλήρη καταστροφή, το έσχατο σημείο της ανθρώπινης πτώσης........... Ο κ. Νεκτάριος Μπέσης είναι κοντά μας. Όλοι μαζί είμαστε νοερά κοντά στον λαό της Αϊτής. Καλούμε όλους τους φίλους και τις φίλες του ιστολογίου μας να γράψουν έστω μια γραμμή, μια φράση που να βγαίνει απ' την ψυχή τους, να ενώσουν τις φωνές τους για τούτη τη δυστυχία......
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Δημοσίευση σχολίου