Από την ιστοσελίδα Remaliaclub.gr
Ασκητική φιγούρα εξ όψεως, διόλου τυχαίο που ο Καλαμίτσης αγαπούσε τα φυτά και τα κρασιά, το αγνό και το ανόθευτο. «Σαν τον Αργύρη Χιόνη τον ποιητή μοιάζεις», θυμάμαι πως τού 'χα πει, κάτι που του άρεσε, μια και εκτιμούσε τους ποιητές και τους λογοτέχνες, τους ζωγράφους, τους οινοποιούς, τους καλλιτέχνες της ζωής γενικότερα. Όποτε τον άκουγα μέσα σε κάνα ταξί και αναγνώριζα τη φωνή του, χαμογελούσα σα να άκουγα κάποιον φίλο, ένα δικό μου άνθρωπο. Το ίδιο συναίσθημα, υποθέτω, θα ένιωθαν πάρα πολλοί ακόμη άνθρωποι, οι ίδιοι που από σήμερα θρηνούν την απώλεια του, αυτοί που ο Γιάννης με τις παρλάτες και τα κείμενα του, γλύκανε λίγο την καθημερινότητα του βίου τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου