Νύχτιο Πανόραμα! Στου νου την υπνοφαντασία,
Ούδε νεράιδα, ούδε στοιχειό τέτοια νύχτα έχει πλάσει,
Ούτε φτερού φρουφρούλισμα στη δεντροφυλλωσιά,
Μηδέ κυμάτου φλίφλισμα γρικάς στ’ ακροθαλάσσι.
Κι όραμα μέσα σ’ όραμα γλυκό, η αμαβασιά
Του φεγγαριού, με χλωμό φώς τη γης π’ απαλοραίνει
Τέτοιο, που ξεγελιέται ο νους στη μαύρη προδοσία
της Μοίρας , π’ όλο πιο σφιχτά με την ζωή σε δένει...
Τι θ’ απογίνει κάθε τι που βλέπεις μη σκεφτείς
Κι ας είναι ψέμα κι ας σβηστεί… ψέμα και εσύ όπως είσαι
Γίνου στης φύσης το Ναό πιστός προσκυνητής
Κι όσο στον πόνο σου δε ζεις, μεσ’ τη χαρά της ζήσε!
Φώτης Αγγουλές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου