Την είδα κάποτε στη Σμύρνη

Την είδα κάποτε στη Σμύρνη,
μπρος στον κατακτητή τον ψεύτη,
από την κόλαση την πύρ’νη
στην άγρια θάλασσα να πέφτει.

Την είδα πάλι στο Νταχάου,
μέσα σε φούρνους αερίων,
να λιώνει το κορμί της, «άου»,
για αισχύνη αιώνια των Αρίων.

Την είδα στη Γιουγκοσλαβία,
με κάποιον άντρα να ’ναι ταίρι
κι η γέφυρα να σπάει με βία,
που τη διασχίζαν χέρι-χέρι.

Την είδα, πιο μετά, στη Γάζα,
πλάι στο νεκρό παιδί της, το ένα,
κι όλα της, όλα, τα μπαγάζα,
σχολειού τετράδια ματωμένα.

Την είδα σήμερα, πριν λίγο,
εδώ πιο κάτω, που ’ν’ οι κάδοι,
τροφή να ψάχνει… Είπα να φύγω,
με την φτωχιά ψυχή ρημάδι.

Είναι πανέμορφη, το ξέρεις;
Έχει την όψη των Αγγέλων.
Σκληρή μητριά της είναι η Έρις,
αλλού θα εμφανιστεί στο μέλλον.

© Π.Θ.Τουμάσης