Στην κόρη μου

Μια μπαλάντα,

Να τραγουδήσουμε μαζί το καλοκαίρι,
μέσα στο φως του Αυγούστου το πυκνό
να τραγουδήσουμε,
και να υμνήσουμε
και να υμνήσουμε, να ξαναζήσουμε
σαν να ’φυγε το αγκάθι,
αυτό που πόνεσε
και πόνο φόρεσε το σώμα, για να μάθει.

Να τραγουδήσουμε μαζί το καλοκαίρι
δίχως στιγμή, δίχως στιγμή πια να μας νοιάζει
το ποιο πικρό μαράζι.
Να τραγουδήσουμε και να υμνήσουμε, να ξαναζήσουμε
σαν να έφυγαν τα λάθη,
αυτά που κάψαμε
μα δεν ξεχάσαμε αυτά που έχουμε πάθει.

Μείνε κοντά μου κρίνο του Απρίλη
άνθισε και τον Αύγουστο, κατακαλόκαιρο
τότε που ο λίβας γέννησε και την δική σου μάνα
και εκείνη έγινε νερό για την δική σου βρύση
για να σου λύσει, όλα εκείνα, που με αυτά
σε είχε δέσει η ζωή,
όλα εκείνα, που με αυτά
σε είχε πονέσει
και είχες πέσει
μα όχι ψυχή μου για πολύ.

Μείνε κοντά μου κρίνο του Απρίλη
άνθισε και τον Αύγουστο, κατακαλόκαιρο
και με κρινόνερο, πλύνε την ματωμένη μου ψυχή.
Μείνε μα όχι για πολύ…
Άνοιξε τα φτερά σου, θα ’μαι κοντά σου…
για να πετάμε στην ζωή…

Αθηνά (Martin Luther Queen)