Κυριακή, Φεβρουαρίου 20, 2011

Δύο νέα βιβλία του Μάνου Ελευθερίου: "Νοητός λύκος" και "Ο γέρος χορευτής"


Δεν ησυχάζει ποτέ ο Μάνος Ελευθερίου. Ο μεγάλος ποιητικός στιχουργός, με τις δεκάδες επιτυχίες, κυκλοφόρησε πρόσφατα δύο νέα λογοτεχνήματά του από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Με το ποιητικό κείμενο «Ο νοητός λύκος» και τον θεατρικό μονόλογο «Ο γέρος χορευτής», ανεβάζει τα έργα του - ποίηση και πεζά - στα 19.

Στον «νοητό λύκο» αρχίζει με ένα δισέλιδο από επιγράμματα, μεταξύ των οποίων και αυτά: «Έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι», Απόστολος Παύλος. «Ο καιρός είμεθα εμείς», Κ.Π.Καβάφης. «Αυτοκίνητες πάντοτε ανοιγοκλειούνε οι τρεις θύρες και αχό δεν προξενούνε», Διονύσιος Σολωμός. Για να προχωρήσει μετά την αφήγηση σε ομοιοκατάληκτους εξασύλλαβους στίχους. Γραφή μυστηριακή, ελλειπτική, θεατρική, εφιαλτική, αλλά και αγιωτική. Μια ιστορία καθόδου στον Άδη, σε 47 σελίδες, με βιωματικές αναφορές μέσα στη αχλή της γενικής ιστορίας του κόσμου:

«Του λύκου η ώρα τώρα στη ζωή μας
Στα πένθη, στη φιλία, στη χαρά
Σ’ αυτό που δεν αντέχει το κορμί μας
κι όμως τ’ αντέχει Γένος και Φυλή μας
Τρομοκρατία στρώνει η ομορφιά
να γονατίζει πάντα την ψυχή μας.

Ο νοητός ο λύκος είναι ο χρόνος.
Των αισθημάτων πάντα κηπουρός
Ο έφεδρος της λύπης δολοφόνος.
Ο νοητός ο λύκος είναι Κρόνος
Στα μέγαρα της νύχτας θυρωρός
Του στέμματος των όρκων πατροκτόνος».

Ένα ποίημα- ποτάμι που, όπως σημειώνει στο τέλος, γράφτηκε στο διάστημα 1986-2010.

«Ο γέρος χορευτής», διαβάστηκε από το συγγραφέα στο Φεστιβάλ Φιλίππων, στις 20 Ιουλίου, στο Χαλίλ Μπέη Τζαμί και ξεκινάει ως εξής:

«Τι πάει να πει: Εσένα κάπου σε ξέρω. Θυμηθείτε κύριε. Και αυτό το θράσος. Η βλακώδης οικειότητα. Και να ’ναι τόσοι άγγελοι γύρω μου. Γνωστός ήμουνα. Ηθοποιός του μουσικού θεάτρου. Της επιθεωρήσεως. Έπαιξα τυχαίως σε δύο ταινίες. Θα τις είδε στην τηλεόραση . Εκεί έπαιξα δεύτερο και τρίτο ρόλο. Πρέπει να ‘ρθει κάποιος να μου φτιάξει την τηλεόραση. Τρεις μέρες χιονίζει. Πάγωσε το δωμάτιο. Κρυώνω. Τ’ ακούς μαμά; Κρυώνω. Ούτε ο πατέρας ακούει. Στο χιόνι της λησμονιάς. Σαν την οθόνη της τηλεόρασης. Όλα άσπρα και ήσυχα. Θάλασσα. Πώς να ’ναι τώρα η θάλασσα;».

Ένα κείμενο μυθοπλαστικό, αλλά και εξομολογητικό, 49 σελίδων, για τη μεγάλη αγάπη του Μάνου Ελευθερίου - το μεγάλο του απωθημένο, όπως έχει πει: το θέατρο.

Poetry-Literature

Δεν υπάρχουν σχόλια: