Όταν γυρίσεις

Δεν θα ’ναι άνοιξη ούτε χειμώνας,
θα ’ναι ολόχρυσος για μένα αιώνας,
όταν γυρίσεις.

Δε θα ’ναι γκρίζα όπως και τώρα,
δε θα ’χει σύννεφα, βροχή και μπόρα,
όταν γυρίσεις.

Δε θα ’χω μάτια πια βουρκωμένα,
αφού θα νιώθω κοντά μου εσένα,
όταν γυρίσεις.

Δε θα ’μαι μόνη, χωρίς ελπίδα,
εσύ θα διώχνεις την καταιγίδα,
όταν γυρίσεις.

Θα σταματήσει ο χρόνος τώρα,
στου γυρισμού σου την Άγια ώρα,
όταν γυρίσεις.

Δε θα ’μαι μόνη, εγώ κι η νύχτα,
γύρισε κι όλα στη λήθη ρίχ’ τα.

Φιλίτσα Λέρτα-Αθανασέλλου