Θάλασσες

Δεν βρήκα άλλες θάλασσες
αλλού, σαν τη δική σου
Νερά να καθρεφτίζουνε
την απεικόνισή σου
Δεν βρήκα άλλους ουρανούς
να με σκεπάζουν τόσο
Να μη με νοιάζει αν βραχώ
ή τύχει και κρυώσω
Δεν βρήκα άλλες θάλασσες
αλλού, σαν τη δική σου
Πελάγη ν’ ακτινοβολούν
το μπλε του παραδείσου
Να γέρνει ο ήλιος άτσαλα
στα ολόμαυρα μαλλιά σου
Και να ροδίζει ο ουρανός
σε κάθε ανασαιμιά σου
Δεν βρήκα άλλες θάλασσες
αλλού, σαν τη δική σου
Και γλάρους χασομέρηδες
θαμώνες στο κορμί σου
Να λάμπουν φεγγαρόπετρες
στο ασύνορο σκοτάδι
Σελήνη, μήλο πράσινο
και θάλασσες αλφάδι
Δεν βρήκα άλλες θάλασσες
αλλού, σαν τη δική σου
Που ν’ αγνοούν οι άτλαντες
και οι πλοίαρχοι εξίσου
Τοπίο με πυράκανθους
και αδέσποτα αστέρια
Παράδεισος που γλίστρησε
απ’ του Θεού τα χέρια.

Χρήστος Σκιαδαρέσης