Πινελιές φωτοσκίασης (απόσπασμα)

Από το βιβλίο της εξαίρετης λογοτέχνιδας και φίλης μας κας. Ηρώς-Χρυσάνθης Αλεξανδράκη, «Πινελιές φωτοσκίασης» των εκδόσεων «Βεργίνα», κορφολογήσαμε μερικά χαικού. Απολαύστε τα.

Πήρα τους δρόμους
ψάχνοντας για φιλίες.
Πόσες μαχαιριές!

Σβήν’ η θανή σου
τη γλυκύτερη λέξη
στα χείλη: «Μάνα».

«Άστατος καιρός»,
προλέγουν τα δελτία.
Στο καβούκι, εμπρός!

Βγες απ’ το βούρκο,
άδραξ’ τη ζωή, μπορείς,
ψηλά είν’ τ’ αστέρια.

Πόσο βροντερή
η σιωπή σου μοναξιά!
Με ξεκουφαίνει.

Δρυός πεσούσης,
πας ανήρ ξυλεύεται,
άναψ’ το τζάκι.

Παραχωρήσεις,
σκάνδαλα, συμβιβασμοί,
κλείσ’ τις Ειδήσεις.

Νέα εποχή,
παραγωγή «εγκεφάλων»
ηλεκτρονικών.

Βλέμμ’ αδιάφορο
σ’ αλήθειας φραγγέλωμα.
Πόντιος Πιλάτος;

Έλλειψη τάξης,
στα του οίκου της καρδιάς,
δημαγωγία.

Σπάζω ρολόγια,
ξεριζώνω χίμαιρες
διαγράφοντάς σε.

Μόλυνσης πηγές
τον πλανήτη αρδεύουν.
Έφαγες φακές;

Πέτα τη μάσκα,
ποιος πράγματ’ είσαι δείξε,
είν’ αποκριές.

Πόσο λάθεψες!
Έχασες τις αξίες
μετρώντας κόστη.

Φτερών ζύγιασμα,
ακριδούλ’ ανέμελη,
λουκούλλειο γεύμα.

Γνωστή τοις πάσι
των ευεργετηθέντων
η αχαριστία.

Άφωνες σφαίρες
των παιδιών οι σφεντόνες
στην Παλαιστίνη.

Ηρώ-Χρυσάνθη Αλεξανδράκη