Πέλαο, σού μιλώ

Πέλαο, σού μιλώ!
Θες να δεις το βάμμα της αυγής;
Κάτω στο γιαλό,
βάζουν τους πνιγμένους καταγής!

Σώματα νεκρά!
Τσακισμένο πλοίο στο βυθό!
Κόκκινα νερά,
μέτρα μου τις ώρες για να 'ρθώ!

Μάνες και παιδιά!
Πούθε φτάσαν, πού πηγαίνουν, πού;
Και στην αμμουδιά,
τι προσμένουν τώρα, του λοιπού;

Κρότοι κι αστραπές!
Βίβα, το φαρμάκι της ζωής!
Ό,τι θέλεις πες,
σήκωσε το κύμα σου δια βοής!

Ω, τρανή πομπή!
Στέλνουν ΣΟΣ και σού τρυπούν τ' αυτιά!
Βουίζουν οι πομποί,
λασπωμένη η μπότα του σκαφτιά!

Άρρωστο μυαλό!
Όμορφη γοργόνα μου κι αγνή.
Πέλαο, σού μιλώ!
Θες να δεις η αγάπη πώς πονεί;

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης