Ο πόλεμος των γενεών, θυμός·
Τηλεφωνικής σαρκός, ο κήπος.
Βοηθά την αναπροσαρμογή,
θέλει την ανακατάταξη.
Ο υπόγειος των αγελών, καημός,
με τα κινητά στο χέρι όλη μέρα,
μοιρολογεί το χθες, αυτο-αναφλέγοντας
… κάθε ελπίδα, κάθε ζωντάνια.
Του Δημήτρη Ζ. (Blog)
1 σχόλιο:
Ένα ποίημα που αμέσως μόλις το παρουσίασες στην Πύλη, το ξεχώρισα και εξακολουθώ να το θεωρώ πολύ καλό. Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Δημοσίευση σχολίου