Κυριακή, Αυγούστου 21, 2011
Κοτολογίες
Μια κότα κάνει αυγά, μα κι έχει ευθύνη,
τ’ αυγά με ποιον γεννά και πού τ’ αφήνει
κι αν κάνει αυγά για να την πουν γεννήτρα,
κι αν εκ των γεννητρών είναι τη φύτρα.
Αλλά, τη σκάφη για να πούμε «σκάφη»,
κι ο κάθε λογοτέχνης, όταν γράφει,
γράφει κάτι να πει, «λόγω ηδυσμένω»
ή για το Νόμπελ κορνιζαρισμένο;
Τη δόξα πολλοί εμίσησαν κι εντούτοις,
τη δόξα κατακτά κι ο τριακοντούτης
και δίνει συνεντεύξεις εν σοφία
φορώντας των κοκόρων τα λοφία.
Οι κόκορες λαλούν, δεν κακαρίζουν,
οι κότες κακαρίζουν κι όλο ελπίζουν,
ότι θα βραβευτούν για κάποιο αυγό τους,
που θα τονώσει αφάνταστα το εγώ τους.
Κο-κο-κοτ, κο-κο-κοτ, κο-κο-κοτ, κοτ-κοτ…
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου