Το Μαγισσάκι

Μοσκοβολά γαλακτομπούρεκο το σπίτι,
απ’ τα χρυσά χέρια της μάνας καμωμένο
κι όλο το πρωί διαβάζω ποιήματα του Ελύτη
και να ’ρθεις με το λεωφορείο, περιμένω...

Πώς πέρασε έτσι ο καιρός; Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια διάβηκαν από εκείνη την Άνοιξη που η ψυχή του πιο αγαπημένου ίσως ποιητή της Ελλάδας ταξίδεψε για πιο ψηλά. Κι απ' τα ψηλά που χάραξε με την πένα του, για πιο ψηλά...

Εκείνον τον καιρό συνεργαζόμουν με το περιοδικό "Bizz". Κι έγραψα ένα άρθρο που ξεκινούσε: "Με το έμπα της Άνοιξης και το φευγιό του χειμώνα...". Πράγματι, εκείνος ο χειμώνας είχε παρέλθει. Ωστόσο, το έμπα της Άνοιξης μάλλον δεν ήρθε ακόμα στη χώρα μας...

Αξίζει να παρακολουθήσετε στις προηγηθείσες αναρτήσεις, το μικρό κι ανάξιο αφιέρωμά μας στον Ποιητή του Αιγαίου. Ειδικά αυτά που λέει σε μια συνέντευξή του για την Ευρώπη. Μα και τα ποιήματα. Προπαντός τα ποιήματα...

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης