Ταξιδεύοντας

Ταξιδεύοντας για έναν μεροκαματιάρη εγωισμό...
Οι χώρες περνούνε σαν εικόνες στο μυαλό σου αλλά ο ήλιος
Άμα τη εμφανίσει του, είναι νόμισμα μεγάλης αξίας.

Στα χαμηλά, τα φτωχά χωριουδάκια δίνουνε το δικό τους παρόν
Στον χρόνο και την ιστορία.
Κι εκείνα τα παράξενα τζαμιά όπως μολύβια
Καλοξυσμένα, μπηγμένα στην γόνιμη γη
Μαρτυρούν τον πανταχού παρόντα θεό τους.

Τρέχει για να προλάβει τι το αυτοκίνητο;
Εθνικοί δρόμοι, εθνικές μοναξιές.
Οικουμενικά λόγια, οικουμενική παράγκα που στάζει.
Στα παρκινγκ οι δεντροστοιχίες σου ψιθυρίζουν κάτι σε παράξενη γλώσσα.

Όταν βραδιάζει δυσκολεύονται οι αντωνυμίες να παν απ' το εγώ στο εμείς.
Συγκεντρώνω το μυαλό μου σαν αυτή την σιγανή ψιχάλα
Που ραντίζει το παρμπρίζ και ξυπνά το βλέμμα που νύσταξε.
Και ταξιδεύω ταξιδεύω όντας ο μέλλοντας γαμπρός μιας νύφης
που όλους μα όλους που θα 'ρθουν κοντά της θα προδώσει...

Τσεχία Πράγα 8.4.2011

Στρατής Παρέλης

Δείτε το ιστολόγιο του Στρατή Παρέλη κάνοντας κλικ εδώ.

Δείτε τη σελίδα του Στρατή Παρέλη στο Stixoi.info κάνοντας κλικ εδώ.