Οροσειρές και ουρανός
Πανάρχαιη συμμετρία
Με δεκατέσσερα νησιά
Μετέωρα στη νύχτα.
Ιεροί προσανατολισμοί
Ασκητικές ανάσες
Στην άγρια φύση που αγρυπνά
Και κρύβεται στην πέτρα.
Απόκοσμοι ήχοι χορωδούν
Και αυτοσχεδιάζουν
Παράταιρα αρμονικοί
Σαν ποιητές προφήτες.
Αντεστραμμένη η ζωή
Στην αστρική καμπύλη
Που προσκαλεί ψιθυριστά
Το άφαντο φεγγάρι.
…Σιωπή ορεινή και ουρανός
Κάθε κορφή, καμπάνα
…Εδώ, μου λείπει πιο πολύ
Το άγνωστό σου χάδι…
Χριστίνα Γεραλή (Μαβιά Ηχώ)
Ποίηση της Χριστίνας Γεραλή στο Stixoi.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου