Μεσάνυχτα του κόσμου

Τα μεσάνυχτα του κόσμου,
ντάλα μεσημέρι του Άδη,
ποιος ουρλιάζει στο πηγάδι
κι αντηχεί η φωνή του εντός μου;

Ποιος ουρλιάζει στο πηγάδι
κι η φωνή του ΣΟΣ εκπέμπει,
καταχείμωνο στα Τέμπη,
ντάλα καλοκαίρι του Άδη.

Καταχείμωνο στα Τέμπη,
εποχή για το κυνήγι,
στέκει ογρός και νιώθει ρίγη,
κι αν κανείς εκεί δεν έμπει;

Εποχή για το κυνήγι,
κυνηγοί κρύψαν το φως μου,
ρίχνουν ένα σπάγκο μπρος μου,
κάτι λεν… «Επείγει», «επείγει».

Κυνηγοί κρύψαν το φως μου
κι εγώ ουρλιάζω στο πηγάδι,
ντάλα μεσημέρι του Άδη,
τα μεσάνυχτα του κόσμου.

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης