Το τέρμα τ’ ουρανού

Δώσε χρόνο στον τρελό
να απαρνηθεί την τρέλα.
(μου) έρχεται (μου) έρχεται,
τώρα που μαγειρεύω,

Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΝΟ,
ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΩ.
Σαν θα ’ρθει η μέρα που θα δει
την τρέλα να θερίζει
την άσχημη ζωή που τονε ταλανίζει
Απλά θα πάψει να γκαρίζει.

Χα (χα) χα χα
ΤΟΝ ΓΑΪΔΑΡΟ ΘΩΡΩ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ
Πόσα παράξενα θα δει,
Πόσα θα κουβαλήσει
Αυτά του φτιάχνουν την ζωή
Τον οδηγούν στο να μην δει.

Και είναι ο λ ο ι ευτυχείς.

Και είμαστε όλοι ευτυχείς !!

Τα γαϊδουράκια πλήθυναν
Και είναι δυς στοιχισμένα

(ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΑ)

Τους κόψαμε το γκάρισμα
Κι άρχισαν τα στιχάκια.

ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΖΟΥΝ,
Όπως,
ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ,
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΡΠΑΖΟΥΝ.

Αστόχησα και έχασα
το δώρο που μου τάζαν,
και τώρα αναδεύομαι
στη χύτρα του χαμού.

Μαζί με τους παλιόφιλους
μες στη φωτιά κοχλάζω,
θυμήθηκα πως έμοιαζε
το τέρμα τ' ουρανού.

Ευαγγελία Ουρανίτσα

Σελίδα της ιδίας στο Stixoi.info
Κανάλι της ιδίας στο You Tube