Ποίησή μου

Όλα για σένα
τα μέσα και τα έξω μου.
Δακρύζω, Ποίησή μου!
Ήλιε στο γκρίζο
καταχείμωνό μου.
Αγαπημένη, Ποίησή μου.
Χρόνια χορεύουμε
τις νύχτες μαζί.
Κάθε βράδυ
και μια χοροεσπερίδα.
Χιλιάδες ώρες
μαζί αγκαλιαστές.
Ευτυχώ, Ποίησή μου!
Χαρά που γλίτωσες
απ’ τα γεράματα,
«Όψιμη Τόλμη».
Ποίησή μου.
Μοναδική μου αδερφή,
δωρεά του Θεού.
Τι ευλογία!
Με υψώνεις πάνω
από τόπους και χρόνους
κι επικοινωνώ μαγικά
με το ασύλληπτο.

Παναγιώτα Ζαλώνη

(Από το τριμηνιαίο λογοτεχνικό περιοδικό ΚΕΛΑΙΝΩ, τεύχος 40).