Δεν θα σου πω αγαπημένη

Στην Στρατούλα
Δεν θα σου πω αγαπημένη
γιατί είσαι
η Άνοιξη είσαι γερμένη πάνω
σ’ ένα κόκκινο γαρύφαλλο
γεννήθηκες από το κρύο του Γενάρη
και τώρα την Τρίτη μέρα
της βδομάδας,
πριν από την δίκη της Πέμπτης
και την Σταύρωση
είσαι και πάλι η αγαπημένη
στο δικό μας σταυρό.

Στο παράθυρο ακουμπάς
τον αγκώνα και με τ’ ακροδάκτυλα
- τα μικρά λυγερά ακρο δάκτυλα -
χτενίζεις τα κόκκινα μαλλιά σου
και κοιτά ν’ άρχεται η Παρασκευή
και η Ανάσταση

Δεν θα σου πω αγαπημένη
χωρίς να το ξέρεις
μα ήδη εσύ το ξέρεις
και παίζεις την Ανατολή
στης Ανατολής το αλώνι

σκεπάζεις τους ώμους σου
με μικρές σταγόνες
μαλακό βαμβάκι το δάκρυ σου
και σεντόνια από πράσινα φύλλα
ακουμπούν τα χείλη σου.

Πότε θα τα φιλήσω
μου λες πριν σβήσει το φεγγάρι
πότε θ’ ακουμπήσω στο στήθος σου
μου λες πριν ταξιδέψει η καρδιά σου

Μα ήδη το ξέρεις
αγαπημένη μου

Δημήτριος Βενέτης