Αθάνατοι, κι αν πέσατε στο χώμα,
γίνατε λίπασμα γενεών γενναίων!
Στ’ άρματα μπρος προτάξατε το σώμα,
με τις ιδέες και την ορμή των νέων!
Η τραγική φωνή σας, στους αιώνες,
παράδειγμα αυταπάρνησης θα μένει!
Ξύπνησε κοιμισμένες λεγεώνες,
Ελλήνων που ’ταν χρόνια σκλαβωμένοι!
«Εδώ Πολυτεχνείο» βαμμένο μ’ αίμα,
«εδώ Πολυτεχνείο» της Θυσίας!
Μα, σε λαούς με φοβισμένο βλέμμα,
της λευτεριάς δεν έρχεται ο Μεσσίας!
Αθάνατοι, σπάσατε τα δεσμά σας,
προσφέρατε το πιο ακριβό ρουμπίνι!
Στον τόπο της στερνής σας της ανάσας,
το πλήθος, βροντερό στεφάνι αφήνει!
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
1 σχόλιο:
Ωραίο ποίημα για όσους αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο.
Νίκος Μπατσικανής
Δημοσίευση σχολίου