(Στην Πόλη Που Ποτέ Δεν Κοιμάται)
Φωνάζεις,
μα η φωνή σου δεν ακούγεται.
Ψάχνεις στον καθρέφτη,
ένα πρόσωπο που να σου μοιάζει.
Κλειστά μάτια, κλειστές φτερούγες,
κλειστά παράθυρα, κλειστός ουρανός.
Η πόλη που ποτέ δεν κοιμάται.
Φωνάζεις πάλι,
μα η φωνή σου δεν ακούγεται.
Ψάχνεις στον καθρέφτη,
ένα πρόσωπο που να σου μοιάζει.
Γιώργος Νικολόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου