Θάναι το βράδυ ιδανική καταφυγή
και μυστικά θα πελεκάει το σταυρό του
Ψυχή στο στόμα και το στόμα θα σιγεί
τροφή που θα σε θέλει και νερό του.
Το προγραμμένο, ορατό οριστικά
Ζωή και θάνατος και άσματα ασμάτων
Δράμα και Τέχνη θα εγγραφούνε λυρικά
στη μνήμη τυφλωμένων αγαλμάτων.
Τίποτα κι όλα στη στιγμή την ιερή
Ευλογημένα, το φεγγάρι θα χρυσώνει
δώρα, που ενώ η μαύρη αλήθεια θ' αναιρεί
λυτρωτικά η νύχτα θα οχυρώνει.
Θα μου χαρίσεις το λυγμό της αστραπής
που την τροχίσανε καιροί και ξένοι τόποι
Κι όταν δειλιάσω, μη φοβάσαι, θα μου πεις
που μας ξεχνούν κι οι χρόνοι κι οι ανθρώποι…
© Χριστίνα Γεραλή
Επισκεφτείτε τη σελίδα της Χριστίνας Γεραλή στο Stixoi.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου