Θα σ’ αγαπώ

Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια,
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά,
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί,
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί,
Θα σ’ αγαπώ.

Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές,
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις,
Ώσπου να πάψει η ανατολή,
Θα σ’ αγαπώ και πάλι πιο πολύ,
Θα σ’ αγαπώ.

Θα σ’ αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει,
Θα σ’ αγαπώ,
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δε χωράει,
Θα σ’ αγαπώ.

Πέρα από κει που φτάνει η αντοχή,
Θα σ’ αγαπώ και πάλι πιο πολύ,
Μέχρι το θάνατο και πιο μακριά,
Μέχρι να πεις πεθαίνω τώρα πια,
Θα σ’ αγαπώ.

Γιάννης Καλαμίτσης